کد مطلب:190861 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141

وصیت 03
قال مولانا الصادق علیه السلام للمفضل بن عمرو:

أوصیك بست خصال تبلغهن شیعتی، قلت: و ما هن یا سیدی؟ قال علیه السلام: أداء الاأمانه الی من أئتمنك، و أن ترضی لأخیك ما ترضی لنفسك، واعلم أن للأمور أواخر فاحذر العواقب، و أن للأمور بغتات فكن علی حذر، و ایاك و مرتقی جبل سهل اذا كان المنحدر وعرا، و لا تعدن أخاك وعدا لیس فی یدك وفاؤه [1] .

امام صادق علیه السلام به مفضل بن عمرو فرمود: تو را به شش خصلت وصیت می كنم و از تو می خواهم آن ها را به شیعیانم ابلاغ كنی. مفضل پرسید: آن خصلت ها



[ صفحه 139]



كدام است؟ حضرت فرمود: ادای امانت به كسی كه تو را امین شمرده؛ و این كه آنچه را برای خوت می پسندی، برای برادرت بپسندی؛ و بدان كه كارها سرانجامی دارد، پس از عاقبت كارها برحذر باش؛ و برای كارها اتفاقی است ناگهانی، پس از آن حذر نما؛ و بپرهیز از بالا رفتن از كوهی كه پایین آمدن از آن مشكل است؛ و به برادرت وعده ای نده كه وفای به آن از عهده ات خارج است.

امامان معصوم علیهم السلام منشأ بركات بودند و همیشه اطرافیان خود را راهنمایی می نمودند و از فرصت ها كمال استفاده را می بردند؛ هنگامی كه با موالیان و دوستان و پیروانشان جمع می شدند، سفارش های لازم را متذكر می گردیدند، و می فرمودند: این گونه باشید؛ رستگار خواهید شد و ضمنا مایه ی افتخار ما شوید و بر آبروی ما بیفزاید. از ابتدای وصیت كه سفارش به رساندن پیام امام به شیعیان شده، استفاده می شود كه مراعات آن برای همه ی شیعیان لازم است.


[1] تحف العقول، ص 386.